ไฮดรอกซีโพรพิลเมทิลเซลลูโลสเป็นสารแยก ผลิตภัณฑ์ที่ได้มีโครงสร้างและอนุภาคที่หลวม มีความหนาแน่นปรากฏที่เหมาะสม และประสิทธิภาพการแปรรูปที่ดีเยี่ยม อย่างไรก็ตาม การใช้ไฮดรอกซีโพรพิลเมทิลเซลลูโลสเพียงอย่างเดียวสามารถช่วยให้เรซินคงตัวได้ดี แม้ว่าประสิทธิภาพโดยรวมของเรซินจะต่ำ การใช้ไฮดรอกซีโพรพิลเมทิลเซลลูโลสร่วมกับโพลีไวนิลแอลกอฮอล์ที่มีระดับแอลกอฮอล์ไลซิสแตกต่างกันหลายระดับ จะทำให้ประสิทธิภาพของผลิตภัณฑ์ดีขึ้น ควบคุมคุณภาพได้ง่าย และลดต้นทุนได้ สารกระจายตัวเป็นปัจจัยหลักที่มีอิทธิพลต่อรูปร่างของอนุภาคของเรซินโพลีไวนิลคลอไรด์ ยิ่งแรงตึงผิวของสารละลายสารกระจายตัวทั่วไปในน้ำมีค่าน้อย และแรงตึงผิวระหว่างผิวกับไวนิลคลอไรด์โมโนเมอร์มีค่าน้อย หยด VCM ก็สามารถกระจายตัวได้ละเอียดมากขึ้น ส่งผลให้เส้นผ่านศูนย์กลางของอนุภาคของเรซินพีวีซีมีขนาดเล็กลง ยิ่งสารกระจายตัวมีความสามารถในการป้องกันที่ดีเท่าใด อนุภาคเรซินพีวีซีที่ได้ก็จะยิ่งใกล้เคียงกันมากขึ้น และรูพรุนก็จะยิ่งน้อยลงเท่านั้น และการรวมตัวระหว่างเม็ดยังทำได้ยากกว่าด้วย จึงทำให้เกิดเรซินได้ง่าย
ยกตัวอย่างเช่น ในระบบกระจายตัวแบบผสมของ PVA และ HPC ยิ่งระดับแอลกอฮอล์ไลซิสของ PVA สูงขึ้นเท่าใด แรงตึงผิวของสารละลายในน้ำก็จะยิ่งสูงขึ้น และความสามารถในการป้องกันก็จะยิ่งสูงขึ้นเท่านั้น ในขณะที่ความเข้มข้นของไฮดรอกซีโพรพิลเมทิลเซลลูโลสในระดับหนึ่งก็มีประสิทธิภาพในการกระจายตัวที่ดี ดังนั้น การใช้ PVA ที่มีระดับแอลกอฮอล์ไลซิสสูงเป็นสารตั้งต้นหลัก
สารกระจายตัวและการผสม
ไฮดรอกซีโพรพิลเมทิลเซลลูโลสในปริมาณหนึ่ง
เนื่องจากเป็นสารช่วยกระจายตัวสำหรับพอลิเมอไรเซชันแบบแขวนลอย จึงทำให้การเตรียมเรซิน PVC ที่ตรงตามข้อกำหนดด้านสัณฐานวิทยาของอนุภาคทำได้ง่ายขึ้น ยกตัวอย่างเช่น ในระบบกระจายตัวแบบผสมของ PVA และ HPC ยิ่งระดับแอลกอฮอล์ไลซิสของ PVA สูงขึ้นเท่าใด แรงตึงผิวของสารละลายในน้ำก็จะยิ่งสูงขึ้น และความสามารถในการป้องกันก็จะยิ่งสูงขึ้นเท่านั้น ในขณะที่ความเข้มข้นของไฮดรอกซีโพรพิลเมทิลเซลลูโลสในระดับหนึ่งก็มีประสิทธิภาพในการกระจายตัวที่ดี
เวลาโพสต์: 17 มี.ค. 2565